جهان قاجار قاجار

 (زبیده قاجار)

زبیده خانم بیست و هفتمین دختر فتحعلی شاه قاجار از ماه آفرین خانم شیرازی و همسر علیخان نصرالملک بوده است. وی زنی پارسا و نیکوکار و در عمل به شعایر دینی کوشا بود. زبیده بعداً به حلقه عرفا پیوست و از مریدان میرزا علینقی همدانی شد. نقل می کنند که دوبار به زیارت قبر امام رضا علیه السلام، یکبار به حج و چندین بار به زیارت قبور ائمه اطهار علیهم السلام رفت. وی بیشتر ایام را به تعزیه داری و برپا داشتن مجالس ذکر مصائب و مناقب ائمه معصومین علیهم السلام می گذراند. جهان قاجار زنی سخاوتمند بود.

او از منافع املاک و مقرری خود همه ساله مقدار کمی برای مخارج شخصی خود کنار می گذاشت و بقیه را صرف امور خیریه می کرد. وی کاروانسرایی برای اقامت زوّار در تاج آباد و پلی در نزدیک آن ساخت و بسیاری از اماکن متبرکه را تعمیر و بازسازی کرد. جهان قاجار شاعری توانا بود و به جهان تخلّص داشت. اشعار بسیاری از مراثی و قصاید و غزلیات از او باقی مانده است:

از عشق رخ جانان گشته است جهان حیران

مستانه سخن گوید این عاشق دیوانه

وی در سال 1304ه.ق درگذشت.